Fiber Destekli Köprü

Tek diş kaybı olan hastalarda estetik amaç güdülerek yer tutucu olarak fiber alaşım destek dişlere uygulanır. Ve GC gradiapluskompozit ile kron işlenir. Fiber takviyeli kompozit köprüler kullanılarak tek diş boşluklarının tedavisi, diş hekimine şimdiye kadar çok az kullanılan minimal invaziv sabit bir restorasyon sunar. Bu tip restorasyon, implantlar ve tam seramik adeziv köprüler ile yerleşik tedaviye ek bir alternatifi temsil eder.Makale, fiber takviyeli kompozit köprüler için uygulama alanlarını, üretim tekniklerini ve bu restorasyonu günlük diş hekimliği uygulamalarında kullanma prosedürünü açıklamaktadır. Spesifik hasta örnekleri kullanılarak yarı doğrudan ve dolaylı üretim gösterilmektedir.

Uygulama alanları

Ön bölgede, diş kaybından sonra veya yerleştirilmediği takdirde tek tek dişlerin yerine kompozit köprüler kullanılabilir. İmplantların osseointegrasyon aşamasında, kompozit köprüler kullanılarak uzun süreli geçici restorasyon ve gerekirse yumuşak doku iyileştirmesi yapmak mümkündür. Kompozit köprüler, aynı zamanda, yapışkan kanatların birkaç diş üzerine uzatıldığı periodontal splintler için de uygundur. Çekilmiş bir dişi yeniden takmak için fiber takviyeli bir yapı da kullanılabilir. Posterior bölgede, geleneksel köprülere veya implantlara alternatif olarak tek tek dişleri değiştirmek için kompozit köprüler kullanılabilir.

Bu makale aynı zamanda tek kanatlı kompozit köprünün klasik tasarımının ötesine geçen vaka çalışmalarını da göstermektedir. Bunlar, artan stres durumlarında bile yapışkan bağın stabilitesini göstermeyi amaçlamaktadır. Sunulan restorasyonlar 2 yıldan fazla bir süredir in situ makalenin ilk yayınlandığı sırada Quintessenz Zahnmedizin 3/2019, editörün notu).

Fiber takviyeli kompozit köprüler yapma teknikleri

Fiber takviyeli kompozit köprüler farklı şekillerde üretilebilir:

1. Diş teknisyeni tarafından laboratuvarda dolaylı üretim,
2. Diş hekimi tarafından model üzerinde yarı doğrudan üretim veya
3. Diş hekimi tarafından doğrudan intraoral fabrikasyon.

Aşağıda sunulan vaka çalışmaları, ön bölgede yarı doğrudan bir köprü ve ön ve arka bölgede dolaylı olarak üretilmiş dört restorasyon göstermektedir. Yarı direkt teknik ile her iki çeneden de ölçü alınır. Modeller daha sonra uygulama laboratuvarında yapılır ve uygulayıcıya teslim edilir. Daha sonra ya model üzerinde tüm köprüyü ya da örneğin sadece fiber çerçeveyi ve köprüyü model üzerinde üretebilir. Kompozit kaplama daha sonra ağızda tamamlanabilir. Bu tekniğin dolaylı, laboratuvarda yapılan restorasyona kıyasla avantajları, hızlı üretim ve zor renklendirme durumunda ağızda estetik olarak görünen kompozit pontik tasarlama imkanıdır. Direkt teknikle kompozit köprü tamamen ağız içinden yapılır. 

Direkt, intraoral üretim süreci ile karşılaştırıldığında, yarı direkt teknik, köprünün ağız boşluğu dışında yani kuru bir ortamda optimal koşullar altında üretilmesi için kullanılır ve doğru oklüzal ilişkiler oluşturulabilir. Kompozit köprü tasarımı ve hazırlığı Yapışkan köprüyü yerleştirmek için dayanak dişler hem sağlam hem de stabil olmalı ve herhangi bir inflamatuar patolojik süreç göstermemelidir. Seramik köprüler üzerine yapılan klinik çalışmalar, tek kanatlı köprülerin çift kanatlı yapışkan köprülere göre avantajlarını açıkça göstermiştir. Tek kanatlı köprülerde desimantasyon hemen fark edilebilir ve geri çekilme gerçekleşebilirken, çift kanatlı köprülerde bir kanadın fark edilmeden ayrılmasına bağlı artan çürük oluşumu gözlenmiştir. 

Tek veya çift kanatlı kompozit yapıların kullanılmasına ilişkin karar prensipte verilemez, sadece duruma göre verilir. Önemli bir kriter her zaman dayanak dişlerin hareketliliğidir. Farklı derecelerde gevşeme varsa ve gençlerde hala enine büyüme bekleniyorsa, tek kanatlı varyant tercih edilmelidir. Örneğin, bir abutment dişin yüksek derecede klinik tahribat veya belirgin periodontal tahribat nedeniyle kötü bir prognozu varsa, ankor diş olarak daha uygun uzun vadeli prognoza sahip dişin seçilmesi tavsiye edilir. Periodontal olarak hasar görmüş dişlerde adeziv kanatlar bir splint gibi birkaç dişin üzerine uzatılabilir. Prensip olarak, ön diş bölgesinde preparasyonu önlemek ve adeziv yüzey yoluyla gerçek diş üzerinde yeterli adezyon oluşturmak için girişimlerde bulunulur. 

Fiberdemetlerini havalandırarak daha büyük bir kompozit yüzey oluşturulabilir. Ancak, her bir yapışkan köprünün tasarımı her zaman ayrı ayrı belirlenmelidir. Arka bölgede, burulma kuvvetlerine karşı stabilize etmek için bukkal ve oral lif kanatlarını modellemenin faydalı olduğu kanıtlanmıştır. Yetersiz dolgular gibi önceki hasarlar nedeniyle dayanak dişleri artık sağlam değilse, derinliklerinden dolayı burulmaya karşı da stabilize olan destek boşlukları hazırlanabilir. Bu pedler orovestibüler boyutta 1 ila 2 mm derinliğinde ve 2 ila 3 mm genişliğinde olmalıdır. Fiberglas şeridin konumlandırılması Planlama yaparken, fiber optik şeridin konumlandırılması için yeterli alana sahip olmak önemlidir. Somut olarak, bu, planlama aşamasında şu anlama gelir:

Bir ortodontik ön tedavi gerçekleşirse, dayanak dişi, fiberglas şeridin konumlandırılması için antagoniste yeterli alan olacak şekilde ayarlanabilir, bu durumda 1 ila 2 mm yeterlidir. durum. Üretim ve işleme sırasında cam elyafların yüzeyde açıkta kalmamasına ve her zaman kaplama kompoziti ile kaplanmasına dikkat edilmelidir. Aksi takdirde, tükürük ve nem ile temas hidrolitik bölünmeye ve silan tabakasının ayrışmasına neden olabilir. Köprü yapısı çiğnendiğinde, oklüzyonu taşıyan kısımda bir basınç yükü ve dişeti yakınında pontik bölgesinde bir çekme yükü vardır. Bu gerilme ve bükülme yükleri kırıklar için büyük bir risk oluşturmaktadır. Bu nedenle, tavsiye edilir bir cam elyaf lifi mümkün gingivanah ve değildir positio-böbreğe oklüzal düzlemi seviyesinde.

Yumuşak dokunun modellenmesi

Pontik'in çıkma profili, yani sakızdan kompozit pontik'e geçiş, köprünün görsel etkisi üzerinde önemli bir etkiye sahiptir. Bu nedenle mevcut yumuşak doku önceden klinik olarak dikkatlice incelenmelidir. İki olasılık ortaya çıkabilir: fazla doku ve fazla doku. Yeterli doku varsa, örneğin ön bölgede abutment olmaması durumunda, pontik pontik altındaki yumuşak dokunun esnekliği ve şekli kontrol edilmelidir. Bunun arka planı, estetiğin modelde hafifçe silinmesinin mantıklı olabilmesidir. Daha sonra adeziv köprü bu bölgede biraz büyütülür ve sonrasında kısa bir süre kansız olan diş etlerine baskı uygulanır. 

Bu, ortaya çıkma profilinin çok daha doğal görünmesini sağlar. Deforme olmuş yumuşak doku durumunda, örneğin dudak ve damak yarığı durumunda, yumuşak dokuyu son ölçü almadan önce yumuşak dokuyu azaltmak, örneğin yumurta şeklinde bir elmas ile yüksek hızda, soğukken soğutmak mantıklı olabilir. Su. Çok az yumuşak doku varsa, bir birikim gereklidir. Bu, diş kaybından sonra yumuşak doku kaybıyla sonuçlanan ciddi kemik yıkımı varsa gerekli olabilir. Defekti kapatmak için periodontal cerrahi önlemler gerekli olabilir (büyütme, punch tekniği vb.). Yumuşak doku oluşturulduktan sonra, bu yumuşak doku en uygun şekilde modellenebilir. Bunun için gerekli olan teknoloji, derin çekilmiş bir splint kullanımını gerektirir. 

Boşluk alanına buna kompozit bir yedek diş yerleştirilir, alt kısmında yapısı gereği diş etlerine baskı uygulayan ve bu sayede ilgili bölgedeki diş etini şekillendirebilen ve modelleyebilen bir üründür. Bu geçici restorasyon, diş etleri yavaş yavaş istenen şekle gelene kadar plastik eklenerek veya çıkarılarak kademeli olarak değiştirilmelidir. Köprüyü planlarken, örneğin Superfloss veya diş arası fırçaları kullanarak yeterince temizlenebilir ve hijyenik olduğundan emin olmak önemlidir. Aşağıdaki bir vaka çalışması, temizlenebilirliğin yetersiz olması durumunda hastadan tolerans beklenmeyeceğini ve arızaların meydana gelebileceğini göstermektedir.

Malzeme Kompozit

Seramik köprülerin temini artık kanıta dayalı uzun vadeli çalışmaların ve bir S3 kılavuzunun bulunduğu yerleşik bir tedavi şeklidir. Kompozit köprülerin kullanımı, seramik köprülerin sağlanması kadar klinik uygulamasında henüz geliştirilmemiş başka bir terapötik seçenektir ve bu, mevcut klinik çalışmaların sayısına da yansımıştır. Kompozit malzemelerin bir avantajı, tamir edilebilmeleridir. Bir talaş kırığı meydana gelirse, hemen ağız içinden tamir edilebilir. Örneğin enine büyüme nedeniyle başka bir boşluk açıklığı varsa, kompozit ile takviyeler mümkündür. Bu gibi durumlarda ya mevcut adeziv köprüye kompozit uygulama yapılır ya da komşu diş kompozit kullanılarak genişletilebilir. Bununla birlikte, modellemeyi kendisi yaptığı için doğrudan veya yarı doğrudan teknikte diş hekiminden talepler önemli ölçüde daha yüksektir. Seramik köprülerde bu iş adımı tamamen diş teknisyenine devredilir ve diş hekiminin kendisinin üretmesini gerektirmez.

İmalat ve sabitleme

Yarı direkt teknik kullanılarak fiber takviyeli köprü üretimi için polieter ölçü (Impregum, 3M Ağız Bakımı, Seefeld) kullanılarak süper sert alçı modeli yapılır ve bölge yalıtkan malzeme (plastiğe karşı sıva) ile kaplanır. kompozit köprünün. Daha sonra cam elyaf şeridin konumlandırılması ve polimerizasyonu model üzerinde gerçekleşebilir (bkz. Şekil 4). Bunun için everStick malzemesi (Stick Tech, Turku, Finlandiya) kullanılır. Diğer çalışma adımları, ağızda veya model üzerinde gerçekleştirilebilir. Ardından, önceki renk seçiminden sonra pontik modellenir. Tüm yaygın kompozit malzemeler bunun için uygundur - yazar Enamel HRI'yi (Micerium, Avegno, İtalya) kullandı. Tavsiye edilebilir, bazal kısımla başlayın ve ardından kompozit için uygun katmanlama tekniğini kullanarak dişi adım adım yeniden yapılandırın. Son işlem daha sonra yaygın kompozit parlatıcılarla yapılabilir.

Kompozit köprüleri takarken standart bir protokole göre ilerlemeniz tavsiye edilir. Hastanın kanatları üzerinde denendikten sonra yapışkan köprü tükürük ile kirlendiğinden, yüzey kısa bir süre pürüzlendirilmelidir (Arkansassteinchen, alternatif olarak 3M Oral Care'denCojet) ve ardından kısa zincirli monomerlere sahip bir yapışkan (örneğin KerrHawe'den Optibond FL, Bioggio, İsviçre) veya üretici tarafından sağlanan bir reçine (yapışma arttırıcı) uygun maruz kalma süresi ile uygulanabilir. Bu arada dayanak dişleri hazırlanır: Adeziv yüzeyler fosforik asit ile pürüzlendirilir ve polimerizasyon olmadan bir adeziv sistem (örn. Optibond FL) ile ön işleme tabi tutulur. Artık akışkan bir kompozit uygulanmaktadır (örneğin Tetric EvoFlow, Ivoclar Vivadent, Ellwangen) kompozit köprünün yapışkan kanadına yapıştırın. Bu daha sonra iki Heidemann spatula ile intraoral olarak doğru pozisyonda sabitlenir ve en az 40 saniye ışıkla sertleştirilir. Akışkan kompozitin herhangi bir fazlası bir neşter ile dikkatlice çıkarılabilir. Oklüzyon ve artikülasyon kontrolünden sonra hastaya uygun ağız hijyeni önlemlerinin uygulanması (Superfloss uygulaması ve uygun diş arası fırçasının seçilmesi) anlatılır.